Ustadın şu vecizesini açıklar mısınız: “Kudret-i İlâhiyye zâtiyyedir, acz tahallül edemez.” (Sözler)

[igsirli]

Ustadın şu vecizesini açıklar mısınız: “Kudret-i İlâhiyye zâtiyyedir, acz tahallül edemez.” (Sözler)



Risale-i Nur Külliyatı'nda güneş misâli çokça geçer ve her defasında ayrı bir hakikati aydınlatır. Biz de aynı misâlden faydalanarak diyebiliriz ki: Güneş'in ışığı bir bakıma zatî, yani kendi zatından coşup kaynıyor; bir başka mahlûktan ona intikâl etmiş değil. Ay’ın ışığı ise arızî. Yani bir başkasından ona arız oluyor, hariçten veriliyor.

Güneş’in ışığı zâtî olduğu için, ona karanlık giremiyor, hulûl edemiyor. Ay ise öyle değil.

Ampûl de Ay gibi, onun da ışığı kendinden değil. Düğmeyi kapamakla ışığına son verebiliyoruz.

Bu misâl ile hayalimizde birçok gerçeklere kapılar açılıyor ve birçok soruların cevabı canlanıyor:

Niçin ölüyoruz? Hayatımız zâtî olmadığı için.

Niçin ihtiyarlıyoruz? Gençliğimiz zâtî olmadığı için.

Ve niçin âciz kalıyoruz? Kudretimiz zâtî olmadığı için.

Allah’ın kudreti zâtî. Onun zıddı olan âcizlik o kudrete yanaşamıyor, hulûl edemiyor, giremiyor.